Verdrietgedichten



Verdriet

Er zijn dagen waarop ik voel, hoe 's morgens het verdriet tegelijk met mijn trui over... mijn hoofd heen gaat en dat 's avonds voor het slapen gaan alleen mijn trui van mijn huid los laat

Stille wateren

Gebogen hoofd, tranen ingeslikt,
Veel gedachtes, Veel woorden,
luister ik naar alles om mij heen,

Kinderloosheid

Je kunt geen programma meer zien of horen,
zonder je wel èrgens aan te storen.

Alleen maar complete gezinnetjes die je overal ziet,
of zelfs nog wranger, raakt er weer eens iemand ongewenst zwanger!

Moeten wij ons dan minder achten?
omdat we zelfs geen kindje verwàchten?

Horen wij er dan gewoon niet bij?
zo voelt het in ieder geval vaak bij mij.

Er ontbreekt een stuk. Hoe zal ik het zeggen?
Och, ik probeer het maar niet eens meer uit te leggen.

Een brief van verdriet

Letter voor letter
schreef ik die brief
tranen druppelden op het papier
ik mis je mijn lief

Mijn pen glijdt over het papier
een traan rolt over mijn wang
zo zonder jou
ben ik ontzettend bang

Ik vouw de brief op
vraag me af of het nog beter zal zijn
misschien is er wel een zon achter die wolken
en verdwijnt die pijn

Ik leg mijn brief op je graf
een traan druppelt neer
dat je weg bent
doet me steeds meer zeer.

Donkere dagen

Ik denk aan de donker dagen
Die langzaam vergaan in de duistere nacht
Wachtend op het moment dat het leven weer lacht
Maar dat moment lijkt zo ver weg
Bijna geen geluk meestal altijd pech
Het zware zwarte bestaan
En soms kan ik het echt niet meer aan
Ik kijk om me heen en ik schreeuw
Dit gevoel duurt voor mijn gevoel een eeuw
Voel de pijn in mijn hart
Met verdriet verhult
Denkend van het is allemaal mijn eigen schuld
Altijd eenzaam
Altijd alleen
Ook al staan er miljoenen mensen om mij heen
Ik zie tranen vallen
Tranen van verdriet
Maar er is niemand die het ziet
Doe me sterker voor dan ik ben
Ik doe het alleen maar voor hen
Niemand lijkt te voelen wat ik voel
Weer lachen is mijn doel

Gekwetst

Boos, verdrietig en gekwetst
Door wat er is gezegd
En over hoe er is gekletst

Waar niemand iets van weet
Niemand is bij geweest
En niemand iets deed

Totaal onbekend
Maar wel een oordeel klaar
Terwijl niemand je kent

In de steek gelaten
Helemaal alleen
Denkend dat mensen je haten

Een spiraal steeds verder naar beneden
Rare gedachten
Niet meer kijken naar het heden

Het gevoel maar één oplossing te hebben
Een schreeuw om hulp
Wie komt mij redden!