Vallende bladeren liggen in een bos,
boomstammen zijn begroeid met mos.
Een eekhoorntje kijkt schichtig rond,
afgekloven dennenappels liggen op de grond.
Op het pad tekenen zich reeënsporen,
in de verte is het tikken van een specht te horen.
Paddenstoelen staan er heel veel,
de natuur in een herfstbos vormt een mooi geheel.
Geboren op een winternacht
Zo geschilderd op het glas
Teer en breekbaar als kristal
In een mooie kille ijsjesjas
Een grijswit winterplaatje
Met een fijn bloemetjesblad
Door de koude winden
In een kille greep vervat
Een moment van schoonheid
Van adem met kou verweven
Rilt het blad bedrukt
Als in een koud stilleven
Nog zo jong van leven
Nog even geremd door tijd
Verliest ze straks haar kracht
Voor ze van het raam afglijdt
Toch wil ze niet berusten
Maar als de morgen wenkt
en de zon het bloempje warmt
wordt haar ijs als traan geplengd
De laatste maand december
met saaie dagen, kort en koud
zoeken naar genegenheid en warmte
in iemand die van ons houdt.
liefde moet ons blijven dragen
doorheen een sombere tijd
van storm, sneeuw en regenvlagen
tot het licht van Kerstmis ons bevrijdt.
ontwaken in een wereld van wit
met hart en ziel die reeds geklaard
op het nieuwe jaar is onze hoop gericht
de oude aarde die nieuwe lente baart
Hoi zon..een goedemorgen
Je was helaas zolang verborgen
De winter duurde maar voort
Deze winter hoog gescoord
Heerlijk zeg die warme stralen
Die weer op ons neer gaan dalen
Kom je ons weer vaker bezoeken
Heerlijkheids stralen uit alle hoeken
Zonder jou was het kil en koud
Wel wetend hoe veel je van ons houdt
Hoor de vogels fluiten in de morgen
Ja zon ik maakte me bijna zorgen
Nu wakker worden met een gulle lach
En de dag begint in zonnige pracht.