Kindergedichten



Een kind

Net een onbeschreven boek,
Na een aantal jaren gaat het naar zichzelf opzoek.
Na nog wat jaren later,
Weet ik dat het zijn weg wel vindt.
En dat is het mooiste van het leven.
Een kind..

Moederliefde

Hier zit ik dan, in mezelf gekeerd
Jongen leef toch je eigen leven
Zoals ik jou heb geleerd
Waar is toch jouw lach?
Die ik als moeder zo graag zag
Nu zie ik alleen een traan
Laat die mensen toch achter je
Laat die leugenaars toch gaan
Je weet dat je me alles kunt vertellen
Gooi het eruit
Je moet jezelf niet kwellen
Geloof me
Al is een leugen nog zo snel
De waarheid achterhaalt hem wel
Nooit zal ik jou opgeven
Jij bent mij alles
De rest van me leven

Bij mijn oma mag ik alles

Bij mijn oma mag ik alles
wat ik thuis vooral niet mag
met mijn schoenen op de sofa
met mijn vinger in het beslag
poedel in de poppenwagen
en mijn maag vol zoete drop
ik hoef ook nooit op tijd naar bed
en eet mijn soep niet op.
ik loop op oma's hoge hakken
constant scheuren in de zoom
van een van der mooiste jurken
een prinsesje uit mijn droom
bij mijn oma mag ik alles
bij mijn oma ben ik een kreng
in de spiegel is een zwaar opgemaakt JONGENTJE
best wel eng

De sukkelige spin

In de toren van de kerk
woont een vreemde vlerk
hij woont er vanaf het begin
Sjaak de sukkelige spin
met zijn acht lange harige poten
bouwde hij een web zo had hij besloten
uur na uur, dag na dag
ging hij keihard aan de slag
hij werkte zich danig in het zweet
maar eindelijk was het web gereed
en nu maar rustig blijven hangen
wachten en veel vliegjes vangen
na vele uren schreeuwde hij "yep"!
er zat een vliegje op zijn web!
hij haastte zich en stond er vlak voor
maar plots ging het vliegje er vandoor
Sukkelige Sjaak was helemaal vergeten
er heeft geen spinplak op het web gezeten
hij zal zo nooit een vliegje pakken
want zo blijven ze er niet op plakken
ondanks Sjaak's grote verlangen
met zijn web vliegjes te vangen
vliegen alle vliegjes weer weg
en Sukkelige Sjaak? die heeft enorme pech!

De kabouter fluit

De kabouter fluit,
vanuit zijn paddenstoel.
Alleen de elfjes horen het,
als je snapt wat ik bedoel.
Het fluitje is bijna onhoorbaar,
maar voor de elfjes veel te schel.
Waardoor de elfjes schrikken,
en ze vliegen snel.
De kleine kabouter,
met zijn mutsje op zijn hoofd.
Stond met verbazing te kijken,
want hij had nooit in elfjes geloofd

Twee oude luizen

Twee oude luizen,
Moesten maar eens gaan verhuizen.
Luis Japie zei tegen luis Trien,
"Ik heb het hier wel gezien."
"Hier is niets meer aan"
Zegt de oude Trien.
"Vroeger hadden we hier een luizenleven,
Daar is nu niets meer van te zien"
"Lekker rennen en lekker hollen,
Dat kan ik me nog goed verbeelden.
Eerst was het hier nog een vol bos haar,
Weet je nog dat we hier verstoppertje op speelden?"